Zondagavond trok ik met de kinderen en nog vele andere clubleden naar Antwerpen. In de Lotto-arena was er een dans- en rope skipping show ter gelegenheid van het Europese Kampioenschap. We hebben daar ongelofelijke acrobaten aan het werk gezien!
Leen is gisteren met oma en opa en Tom naar het kerkhof geweest.
Sara en Leen hebben allebei een lichte verkoudheid. Toch krijg ik veel hulp van hen en zo kan ik af en toe een rustpauze nemen. Ze helpen met stofzuigen, boodschappen en koken. Ook voor school zijn ze dikwijls flink aan het werk.
Vrijdag gaan ze elk naar een vriendin om een groepswerk af te maken.
Vandaag kwam er een laat verjaardagscadeau! De politie heeft mij op mijn verjaardag zien rijden in de Hoge Bokstraat aan 51km/u!
Dit is mijn eerste overtreding ooit, en 't is meteen een ferme, nietwaar?
In augustus heeft Klaas ook voor de allereerste keer een boete gekregen. Hij ging Sara ophalen in Remouchamps, en in een afdaling ging het ook wat sneller dan de 90 km/u die daar is toegelaten.
Voor de rest gaat het wel goed; ik heb vandaag wat geschilderd en ben naar de markt geweest. Ik heb wel geregeld last van tranen en een rood, opgezwollen gezicht. Dat komt en gaat meerdere keren per dag.
Dr. Buelens heeft al een en ander verteld over de radiotherapie die me te wachten staat. Op 26 november word ik de eerste keer verwacht in Sint-Augustinus in Wilrijk. Ik word dan nog niet bestraald, maar moet in de kelder naar de simulator. Daar wordt nauwkeurig afgetekend welk gebied bestraald zal worden. Alle afspraken worden dan ook vastgelegd. Waarschijnlijk begint alles de week daarna, aan een ritme van vijf sessies per week, gedurende vijf weken. Na deze vijfentwintig behandelingen moet ik nog acht keer voor een specifieke therapie op het inwendige litteken. Als alles volgens plan verloopt, is de behandeling helemaal afgelopen rond vijftien januari! 
De bestraling zelf duurt telkens maar enkele minuten ( er staan zes patiënten per uur gepland), en ik zou er geen last van mogen ondervinden, behalve roodheid en irritatie van de huid op de bestraalde plaats.
Vanavond vieren we Annie's verjaardag. We eten iets chinees, dat zal ik waarschijnlijk wel kunnen proeven. Zout bevalt me beter dan zoet.
De vermoeidheid is iets beter, maar de smaak in mijn mond is toch iets vervelend. Zoveel lekkere dingen die ik wil eten en die me dan toch niet smaken. 't Klinkt misschien als een bijkomstigheid in mijn situatie, maar 't is een niet te onderschatten frustratie, hoor. 
Gisteren heb ik bijna de hele dag op de zetel gelegen, bedekt met een fleecedekentje en bedolven onder kersenpittenkussentjes. Ik was moe, mijn spieren, keel en oren deden pijn. Etensresten en slijmen blijven op mijn tong plakken. Geregeld tong schrapen en spoelen met Isobetadine is absoluut nodig om een slechte adem tegen te gaan.
Leen is op koorweekend met Gynaika naar De Panne. Daar gaan ze zich voorbereiden voor een koorwedstrijd eind november in Gent. Klaas bracht haar naar het station. Ik was ook opgestaan, maar kruip toch terug in bed. Een Dafalgan doet wonderen: na de middag ging alles veel beter en kon ik met Sara boodschappen doen en een bezoekje brengen aan ma en pa.
Deze morgen fietste ik nog zonder pijn naar de markt. Het was koud en een tranenvloed was het gevolg: ik zag alles wazig. Ik had heel veel zin in een wafel met slagroom, maar dacht dat ik er toch niets van zou smaken. 't Zal voor een andere keer zijn. Na de middag begonnen mijn spieren dan toch weer stijf te worden.
Heel ontspannen en vol vertrouwen ben ik vandaag naar het oncologisch dagziekenhuis gegaan om mijn zevende chemokuur. De laatste dagen heb ik weer mijn smaak terug. 'k Ben benieuwd voor hoe lang. Ik moest weer lang wachten maar mijn lotgenoten in de wachtzaal waren erg spraakzaam en we hadden veel te vertellen, dus ging de tijd vlug voorbij.
Mijn bloed was zeer goed en ik moest geen extra's krijgen; geen ijzer, aranesp of andere Epo's. De ijshandschoenen heb ik nauwelijks gevoeld vandaag, want ik had voortdurend genoeg afleiding door mijn twee buurvrouwen. De behandeling duurt amper een uur deze keer en om 17u15 mag ik al naar huis. Na de chemo voelde ik me ook nog goed en ik heb deze keer helemaal niet moeten overgeven. Mijn avondmaal ging er ook vlotjes in. Straks nog een pilletje cortisone en de dag eindigt met een aflevering van Bones.
Volgende week maandag moet ik op controle bij Dr. Buelens op de afdeling radiotherapie. Die zal me dan waarschijnlijk al kunnen vertellen over het verloop van de bestralingen die gepland zijn voor december.
Sinds vrijdag hebben we er een nieuw achterneefje bij: Jens. Proficiat aan Els en Wim! Zijn broers zijn hier al te bewonderen.
Klaas is met Leen naar een echte Romeinse beroepssoldaat gaan kijken, Quintus. 't Was de moeite om een heleboel authentieke objecten van 2000 jaar oud in gebruik te zien, aangevuld met trouw nagemaakte schoenen en kledij.
Ik heb me ondertussen nog wat kunnen bezig houden met behang- en schilderwerken. 't Zal allemaal wel even blijven liggen, want morgen mag ik weer gaan bijtanken. 'k Heb vandaag al mijn eerste pilletjes cortisone geslikt. Die Dexamethasone zorgt ervoor dat ik geen vochtophoping krijg door de chemo en onderdrukt ook allergische reacties.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 105-112 van 176 |
Volgende Pagina »
