Tot gisteravond heb ik nogal afgezien: 'k heb af en toe proberen eten, maar alles kwam er binnen enkele minuten weer uit. Zelfs water kon ik niet binnenhouden. De medicatie die braken moet tegengaan kon dus ook niet werken. 't Was 27°C maar ik had kou. 'k ben alle dagen rond acht uur gaan slapen, maar heb meer wakker gelegen dan geslapen.
Gelukkig heb ik hulp in huis: gisteren hebben Sara en Leen gekookt. Het is heel spijtig dat ik er niet van kon genieten.
Afgelopen nacht heb ik dan eindelijk een uur of tien kunnen doorslapen en deze morgen gaat het veel beter. Nu ben ik op zoek naar krachtvoer, want ik ben wel verzwakt en vermagerd.
Sara legt haar laatste examen af en gaat deze namiddag op zwier met vriendinnen. Die zien we vanavond pas terug.
De dag na de chemo werd ik weer misselijk. Ik heb geleerd van de vorige keer en ben om 20u gaan slapen. Dat ging helemaal niet goed en de misselijkheid blijft ook de volgende dag. 'k Had gisteren en vandaag veel moeite om iets te kunnen eten, en na een half uur komt alles er weer uit. Af en toe een beetje rondwandelen is de grootste inspanning die ik kan leveren. Verder bestaat de hele dag uit rusten.
't Was weer 19u30 toen ik thuiskwam na de chemo. Ik kon wel zonder problemen naar huis fietsen. Vandaag werd de cocktail wat uitgebreid: ik kreeg een extra zak ijzer en een spuit epo in mijn bil. Het ijzer had vorige keer zoveel verschil gemaakt dat ik het deze keer onmiddellijk bij de chemo krijg, en over tien dagen nog een dosis. Het gehalte aan rode bloedcellen is nog niet te laag, maar omdat het nog zal zakken en EPO pas na een week of drie werkt, krijg ik nu al een eerste lading. 'k Heb mijn deelname aan de Tour de France dan maar afgebeld.
Na de speciallekes volgden dan de drie zakken FEC (dat is dus een zak F, een zak E en een zak C). Voor de volgende dagen kreeg ik weer een tas vol aanvullende medicatie, tabletten tegen misselijkheid en het vieze papje tegen mondinfecties Diflucan. De tweede ronde kan beginnen.
De eerste etappe zit er op. Morgen word ik verwacht om 13u45 in het oncologisch dagziekenhuis voor mijn tweede chemokuur. Als de volgende drie weken verlopen als de vorige drie, mag ik blij zijn.
Ik heb de voorbije dagen genoeg gegeten en heb dus ook een beetje reserve-gewicht, haha. Ons huis is gepoetst, alles is gewassen en gestreken. Ik ben er klaar voor.
Je hebt al een paar dagen geen nieuws over mijn gezondheid gelezen, maar wees niet ongerust; ik voel me nog altijd goed.
Ik heb wel een paar kleine probleempjes zoals een lopende neus en wat hoofdpijn door mijn hooikoorts, en ik heb af en toe wat rust nodig overdag. Dat betekent ook dat ik 's nachts niet zo goed slaap.
Sara is vandaag aan haar examens begonnen.
Voor Leen is het studeren al afgelopen en ze heeft al enkele uitstekende resultaten gekregen.Vanaf nu kruipt al haar tijd in het voorbereiden van de dankavond van de basisschool.
Dr. Hacquaert vertelt me aan de telefoon wat het bloedonderzoek heeft aangetoond: het ziet er nog goed uit. De werking van de chemo is al duidelijk te zien, maar er moeten geen bijkomende maatregelen worden getroffen; witte en rode bloedcellen en bloedplaatjes, ik heb nog van alles wat.
Na dit gesprek besef ik wel even dat het allemaal echt is. Al is er voorlopig niets speciaals aan me te zien, en eigenlijk ook meestal niet te voelen, 't gaat hier toch om een ernstige zaak, hé.
Dr. Hacquaert nam deze morgen bloed af (in mijn rechterarm, want om de catheter aan te prikken is er speciaal materiaal nodig). Morgen zou ik de resultaten al kennen.
Ik kreeg ook een verslag te zien van de oncologe waarin veel meer informatie staat dan ik totnogtoe te horen kreeg.
« Vorige Pagina |
Toon berichten 145-152 van 176 |
Volgende Pagina »
