Vandaag werd er een Powerport ingeplant. Om 8u moest ik alweer in het ziekenhuis zijn. De dag begint met een uur aanschuiven aan de inschrijfbalie van het ziekenhuis, want er moeten nog zo'n 40 ongelukkigen om 8u present zijn.
Klaas stopt vroeger met werken om mee te gaan naar de oncologe. Het wordt een gesprek en rondleiding van anderhalf uur. Eindelijk krijgen we vele antwoorden, en de meeste zijn positief.
Om 8u30 ben ik bij Dr. Hacquaert. Hij heeft een beknopt dossier gekregen, maar weet hiermee toch niet voldoende over de hele zaak.
De draadjes zitten al redelijk vast en het doet pijn als ze verwijderd worden.
De bonte kleuren op mijn borst trekken langzaam weg.
De mutualiteit stuurde me een dik pak papieren om in te vullen. Er is een bundel bij die door de werkgever moet worden ingevuld en die ben ik daar gaan afgeven. Zo profiteer ik ervan om mijn collega's nog eens te zien. Die waren er ook blij mee en iedereen zei dat ik er heel goed uitzie. Dat gaf me wel een goed gevoel.
We zijn bij Dr. Peeters voor de eerste controle na mijn verbljf in het ziekenhuis. Het ziet er goed uit. De meest grondige onderzoeken op de lymfeklieren zijn nog niet afgerond, maar alle andere resultaten zijn negatief: er wordt niks gevonden in het omliggende weefsel, op de leverecho, noch op het bloed- en botonderzoek. Hij heeft echter een zeer onaangename mededeling.
Vandaag ga ik voor het eerst naar de kinesiste voor lymfedrainage. Dat valt heel goed mee; het is een heel zachte behandeling.
Toen ik klaar stond om te vertrekken, werd er aangebeld. Een prachtige orchidee van febelco ICT.
Vrijdagmiddag, na de controle door Dr. Peeters, mag ik naar huis. Ik bel Klaas dat hij me onmiddelljk mag komen halen.
Slapen kon ik nauwelijks. De naad onder mijn oksel irriteert me. Ik kan enkel op mijn rug liggen en die begint ook pijn te doen. Naar het toilet mag ik niet; de verpleegster schuift een bedpan onder me. Bah.
Isabel voelde een knobbeltje in haar borst. Op deze blog vertelt ze haar verhaal.
