terug thuis
Thuisgekomen op zaterdag ga ik toch eerst wat slapen, want ik ben doodmoe van de rit naar huis.
Het is heel mooi weer. Ik zit geregeld eens buiten. Elke dag ga ik een eindje stappen. Ik ga ook naar de kinesiste om ademhalingsoefeningen te leren en voor krachtoefeningen voor mijn benen. Om mijn armen te trainen moet ik nog zes weken wachten.
Ik heb nu al een paar dagen geen morfinepleister meer. De pijn is te dragen dankzij enkele pijnstillers per dag.
Regelmatig rusten maar ook genoeg bewegen is de opdracht. Het gaat, al is het heel langzaam en toch wel vermoeiend.
Geen reacties